Το τραύμα δεν είναι μόνο ένα γεγονός που συνέβη στο παρελθόν. Είναι μια εμπειρία που δεν έχει επεξεργαστεί πλήρως και συνεχίζει να επηρεάζει τον τρόπο που βλέπουμε τον κόσμο και τον εαυτό μας.
Δεν αφήνει πάντα εμφανή σημάδια. Συχνά μένει κρυμμένο στο ασυνείδητο και αλλάζει τη σχέση μας με τους άλλους και με την πραγματικότητα. Μπορεί να προέρχεται από έντονα γεγονότα
όπως κακοποίηση, εγκατάλειψη ή απώλεια, αλλά και από αθόρυβες εμπειρίες όπως η συναισθηματική έλλειψη, η συνεχής απαξίωση ή η παρατεταμένη αίσθηση φόβου.
Στην ψυχαναλυτική ψυχοθεραπεία το τραύμα δεν θεωρείται απλώς ένα πρόβλημα που πρέπει να λυθεί. Αντιμετωπίζεται ως μια εσωτερική εμπειρία που χρειάζεται χώρο, φωνή και κατανόηση. Μπορεί να παγώσει τον ψυχισμό και να αποτυπωθεί στο σώμα, στη μνήμη και στις σχέσεις μας.
Η θεραπεία προσφέρει ένα σταθερό και ασφαλές πλαίσιο όπου ο πόνος μπορεί να εκφραστεί και να πάρει μορφή μέσα από λόγια. Σταδιακά η εμπειρία που ήταν σιωπηλή και βαριά μπορεί να ενσωματωθεί σε μια πιο ήρεμη και ανεκτή εικόνα του εαυτού. Ο θεραπευτής λειτουργεί ως σταθερός και αξιόπιστος συνοδοιπόρος, προσφέροντας κατανόηση, αποδοχή και συναισθηματική ασφάλεια, ώστε οι πιο ευάλωτες πλευρές να μπορέσουν να εμφανιστούν χωρίς φόβο.
Το τραύμα δεν χρειάζεται να ξεχαστεί για να επουλωθεί. Χρειάζεται να ακουστεί, να αναγνωριστεί και μέσα στην ασφάλεια της θεραπευτικής σχέσης να αποκτήσει ένα νέο, πιο υποστηρικτικό νόημα.